En opeens solliciteerde ik…

Enkele weken geleden kwamen er wat lijntjes samen. In de ochtend las ik in de krant een artikel over de enorme schaarste op de arbeidsmarkt. Niets nieuws onder de zon. Wat wél gebeurde, was dat het mij triggerde. Bij mij kwam de vraag op: wat als ik nu een organisatie zou kunnen helpen? Wat nu als ik binnen de organisatie werk kan doen waar de organisatie blij van wordt en wat helemaal bij mij past? Het grote voordeel is dat ik in zo’n setting meer tijd kan besteden aan het helpen aan mensen, omdat ik minder tijd bezig ben met allerlei taken die nu eenmaal horen bij de bedrijfsvoering van een zzp’er. 

Diezelfde ochtend sprak ik een sportmaatje, die nieuw werk heeft gevonden waar ze helemaal op haar plek is. Het werk past bij:
–   haar levensfase
–   wie zij is
–   de kennis, vaardigheden, inzichten en ervaringen die zij meeneemt.

Dit wordt ook gezien door de organisatie en de cliënten die daar wonen. Ze bloeit helemaal op.

Mijn eigen advies opvolgen

Genoeg inspiratie om eens naar vacatures te zoeken. Ik vond een vacature, nam kort contact op met de organisatie en besloot een brief te schrijven en mijn CV te updaten. De brief die ik schreef was helemaal congruent met hoe ik het mijn cliënten leer: maak helder waar je voor staat, wat je belangrijk vindt. Je hebt enerzijds meer kans om uitgenodigd te worden, als de organisatie hierin leest wat zij nodig hebben. Anderzijds heb je ook meer kans om afgewezen te worden, want als het niet aansluit bij wat zij eigenlijk zoeken, is het meteen duidelijk, hoeven beide partijen er geen tijd in te steken en maakt het de kans op mislukking kleiner.

Een (on)verwachte uitkomst…

Het laatste gebeurde, ik werd afgewezen. Wat dit met me deed? Even voelde ik me afgewezen als persoon, maar dat duurde niet lang. Uit het antwoord wat ik kreeg, las ik dat de organisatie duidelijk oppikte waar ik voldoening uithaal. Ik moest bij mezelf erkennen dat ik wellicht beter door had kunnen vragen tijdens het telefoongesprek wat de functie precies inhield, want de uitleg die ik kreeg in de afwijzing, gaf een ander beeld van de functie dan ik uit de advertentietekst had gedestilleerd. Het zou dan ook geen goede match zijn geworden.

Wat het me ook en vooral opleverde, is dat ik mijn missie weer opnieuw helder voelde en opnieuw kon bekrachtigen. Dat wat ik nu doe, maakt me blij en past helemaal bij me.

En jij? 

Doe jij nog wat je graag doet en waar je energie van krijgt? Heb je behoefte aan opbloeien in plaats van het gevoel te hebben onvoldoende gezien en erkend te worden? Zou jij je ook graag krachtig willen voelen in wat je doet en wilt doen, zodat je je niet verliest in wat de ander van jou verwacht en je grenzen slecht bewaakt?

Laat het weten in een persoonlijk bericht of neem contact met me op via mijn website.