Vandaag las ik een column van Johannes Visser in de Correspondent met de titel ‘Waarom slimme kinderen domme keuzes maken’. (https://decorrespondent.nl/13504/waarom-slimme-kinderen-domme-keuzes-maken/1072933312-121cd1e9?pk_campaign=daily)
1000 x dank, Johannes, dat je woorden weet te geven aan wat ik dagelijks om me heen zie gebeuren. Zoals dat gaat met een column heeft ook deze een prikkelende titel. Ik merk dan gelijk bij mezelf dat deze ook écht prikkelt. Zelf zou ik het namelijk nooit een “domme keuze” willen noemen. Dit woord is namelijk veroordelend. Het maken van de keuze wat je wilt gaan doen na de middelbare school wordt beïnvloed door veel zaken. Johannes noemt er al een aantal in zijn column, maar denk ook aan:
👉 de school of schooldecaan besluit voor jou: ‘je bent niet goed in wiskunde of natuurkunde, kies maar voor het E&M profiel of C&M profiel’, waardoor je technische opleidingen en beroepen meteen op je buik kunt schrijven. Terwijl je het wel leuk vindt om op die terreinen praktisch bezig te zijn;
👉 je vindt dat je niet goed bejegend wordt door je leraar en sluit dit vak uit en daarmee een deel van je toekomstmogelijkheden;
👉 je vindt dat je je talenten verspilt als je niet het allerhoogste probeert te halen;
👉 je vindt aanzien en status en/of goed geld verdienen belangrijk en wilt zo snel en hoog mogelijk de maatschappelijke ladder beklimmen;
👉 de mening en opvattingen van je ouders spelen een rol. Zij vinden dat jij hoger op de maatschappelijke ladder moet komen en niet met vuile werkkleding thuis hoeft te komen. Je wilt aan de verwachtingen van je ouders voldoen;
👉 Je weet gewoon niet wat je wilt en kiest daarom voor ‘algemeen’ en ‘breed’;
👉 Je hebt weinig zelfvertrouwen en kiest voor iets waarvan je denkt dat je het wel kunt.
Een heel belangrijke en complicerende factor is dat je je vervolgopleiding kiest in een periode waarin je het MINST jezelf bent. Je bent nl. PUBER en een puber is erg beïnvloedbaar door de mening en opvattingen van mensen om hen heen, vooral van vrienden en vriendinnen. ‘Hoe hoort het binnen mijn groep?’ is een vraag die hen bezighoudt.
Het wel of niet kiezen of voltooien van een – voor jou – juiste studie, heeft naast gevolgen voor jou, ook maatschappelijke gevolgen. Een aantal echte praktijkvoorbeelden van die maatschappelijke en persoonlijke gevolgen zijn:
🙁 Je bent 27, hebt een volwaardige bachelor of masterstudie achter de rug. Je komt erachter dat je de beroepen die je ermee kunt uitoefenen niet leuk vindt, maar opnieuw studeren is geen optie meer vanwege tijd en kosten;
🙁Je bent 35, hebt bijna je opleiding tot neurochirurg afgerond en komt tot de conclusie dat dit je geen energie geeft. Na een zoektocht van enkele jaren besluit je vanuit je huis een bakkerij te starten;
🙁 De hbo-opleidingen die, sinds de invoering (20 jaar geleden) van het bachelor-master systeem, minder praktisch zijn geworden, waardoor het praktisch ingestelde mensen niet lukt om een hbo-opleiding af te ronden en ze gefrustreerd stoppen. Met een goed stel hersens en praktisch inzicht zijn dit juist de professionals die nodig zijn voor de grote transities die bezig zijn.
🙁 Zoals Johannes ook al aanhaalt, houden we met deze keuzes ook de maatschappelijke en geldelijke waardering van opleidingen in stand. Jarenlang spraken we van ‘laag opgeleid’ in plaats van ‘praktisch opgeleid’. De opvatting is aan het kantelen, maar het heeft er jarenlang voor gezorgd dat ‘zo hoog mogelijk opleiden’ de norm was;
🙁 De kosten van ziekteverzuim en re-integratie vanwege burn-out of overspanningsklachten lopen op. Omdat je geen energie en plezier haalt uit je werk.
Johannes Visser rondt zijn column af met ‘maak van ‘het hoogste’ niet alleen een HOOFDzaak, maar ook een zaak van HART en HANDEN. Laat dat nu precies zijn waar ik mensen iedere dag mee help. Ik ga op zoek naar jouw KernTalenten en we kijken samen naar waar jij behoefte aan hebt en wat jouw missie en betekenis in het leven is.
Ik haal de hoger/theoretisch opgeleide uit zijn of haar hoofd, ver voordat het steeltje knakt. Wat niet wil zeggen dat er daarna geen werk meer wordt gedaan met het hoofd. Maar niet nadat je hebt onderzocht hoe belangrijk dit voor je is. Tijdens dit onderzoek gebruikt iemand niet alleen zijn/ haar hoofd, maar ook de wijsheid van en informatie in het lichaam. Nieuwsgierig geworden? Laat het weten!
0 reacties